۲۶ مرداد سالروز ورود آزادگان سرافراز به کشور مبارک
«اگر روزی اسراء برگشتند و من نبودم ، سلام مرا به آنها برسانید و بگویید خمینی در فکرتان بود.» حضرت امام خمینی (ره)
«اِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَهُ اَلاّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ اَبْشِرُوا بالْجَنَّهِ الَّتی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ»
سوره ی فصلت – آیه 30
«اگر روزی اسراء برگشتند و من نبودم ، سلام مرا به آنها برسانید و بگویید خمینی در فکرتان بود.»
حضرت امام خمینی (ره)
مقام معظم رهبری درباره آزادگان می فرمایند:
« مسأله اسارت طولانی این ملت به نوبه خود امتحان دیگری بود که ملت ما با موفقیت آن را به انجام رسانده و اسرای ما همانند ملت ایران از خود آزاد مردی نشان دادند و سرانجام با موفقیت و سرافرازی به وطن بازگشتند... .
سنّت الهى این است که «فانّ مع العسر یسرا، انّ مع العسر یسرا».(38)
اگر سختیها را تحمّل کردید، خداى متعال درهاى فَرَج را خواهد گشود. اگر مجاهدت در راه خدا را بر جسم و نفس خودتان هموار کردید، خداى متعال روشنایى فَرَج را به شما نشان خواهد داد و درهاى فَرَج را به روى شما باز خواهد کرد: «و من یتّق اللَّه یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب»(39). خداى متعال به برکت مجاهدت و به شرط ایستادگى، بیرون از دایره‌ى محاسبه‌ى معمولى عقول بشرى، درها را باز و راهها را هموار مى‌کند.
https://www.leader.ir/fa/speech/1465
۲۶ مرداد سالروز ورود آزادگان سرافراز به کشور مبارک
۲۹ /مرداد/ ۱۳۷۶
بیانات مقام معظم رهبرى در دیدار ایثارگران، در سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامى
چاپ
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
در ابتدا به برادران و خواهران عزیز؛ بخصوص ایثارگرانى که در این جلسه بحمداللَّه فضا را به عطر ایثار و خاطره‌هاى شکوهمند معطّر فرموده‌اند، خوشامد عرض مى‌کنم. جلسه‌ى امروز ما که به مناسبت یاد روزهاى پرحماسه و پرشکوه و سرشار از افتخار و شادى بازگشت آزادگان عزیز ما به میهن است، ترکیبى است از قشرهاى ایثارگر، آزادگان عزیز، همسران مفقودان و اسراى هنوز آزاد نشده، همسران جانبازان عزیز ما، فرزندان شهداى عزیز ما، بسیجیان عزیز و قشرهاى اهل ایثار. این، فضاى مبارکى است و تنفّس در این فضایى که شما در آن حضور دارید، عطر معنویّت و شهادت و ایثار را به مشام جان انسان مشتاق مى‌رساند.
امروز حرف اصلى من به شما عزیزان و همه‌ى ملت ایران این است که به هیچ فردى، به هیچ ملتى و به هیچ جمعیتى، از خزانه‌ى غیبت الهى هیچ چیز نمى‌دهند، مگر با تلاش و کوشش. ملتهاى تنبل و بى‌حال، از افتخارات ملى نصیبى نخواهند برد. مجموعه‌هاى بى‌همّت و بیکاره، به خدمات و به شایستگیهاى بزرگ دست نخواهند یافت. افرادى که نخواهند تلاش کنند و زحمت بکشند، در بازار معنویّت و در سوداى عشق و ایمان و تقوا و فضایل معنوى، چیزى گیرشان نخواهد آمد: «لیس للانسان الّا ما سعى(۳۷)». هم در دنیاى مادّى این‌طور است؛ یعنى ملتهایى که کار کنند، فکر کنند، ابتکار کنند، سختیها را تحمّل کنند، به امکانات مادّى و رفاه و پیشرفت خواهند رسید، و هم در میدان معنویّات این‌گونه است: ملتهایى که تلاش کنند، مجاهدت کنند، ایثار کنند و از کار و فداکارى نترسند، خداى متعال به آنها همه چیز خواهد داد.
بزرگترین گناه سردمداران و سلاطین و حکّام فاسد در جوامع بشرى و در گذشته‌ى ایران عزیز ما این بوده است که مردم را از این حقیقت بیگانه نگهداشتند و آنها را به سمت کار و تلاش و فداکارى و ایثار سوق ندادند. بزرگترین افتخار انقلاب اسلامى آن است که این درس را به مردم داد، این راه را در مقابل مردم باز کرد و امام راحل و بزرگوار - آن رهبر عظیم‌الشّأن استثنایى بى‌نظیر زمان ما - بزرگترین افتخارش این بود که خود در این راه پیشقدم بوده و حرکت کرده است. ننشست که به دیگران بگوید شما بکنید. خودش در پیشاپیش حرکت عمومى ملت ایران و جلوتر از همه راه افتاد. شما عزیزان، محصول چنین فضاى مبارکى هستید.
مسأله‌ى آزادگان، مسأله‌ى بزرگى است. به فیلمهاى تبلیغاتى غربیها و دیگران در زمینه‌ى مسائل نظامى و مسائل مربوط به اسارتهایشان نگاه نکنید. هیچ ملتى نتوانسته است از قشرهاى مختلف، مجموعه‌اى جوان و رزمنده به وجود آوَرد که در سخت‌ترین شرایطِ اسارت، شخصیت انقلابى و ایمانى و روح رزمندگى را آن‌چنان حفظ کنند، که آزادگان ما در دوران اسارت حفظ کردند؛ در حالى که یقیناً آنچه ملت ایران از حوادث دوران اسارت این عزیزان مى‌داند، بخشى از مجموعه‌ى عظیمى از حوادث است.
مگر مى‌شود این حادثه را تشریح کرد؟ مگر رنجهاى لحظه لحظه‌ى اسارت را مى‌شود در کلمات گنجاند، یا با زبان ادبیّات و هنر تبیین کرد؟ شنیدن، مانند دیدن و لمس کردن نیست. اینها ایستادگى و مقاومت کردند. شاید در آن لحظه‌اى که آزادگان عزیز ما در اردوگاههایى با نگهبانان غلاظ و شداد دشمن روبه‌رو بودند و ایستادگى مى‌کردند، بعضى از آنها امیدى هم به آزادى خودشان نداشتند. شاید در میان آنها کسانى هم بودند که خسته مى‌شدند و مى‌گفتند تا کى؟ اما سنّت الهى این است که «فانّ مع العسر یسرا، انّ مع العسر یسرا».(۳۸)
اگر سختیها را تحمّل کردید، خداى متعال درهاى فَرَج را خواهد گشود. اگر مجاهدت در راه خدا را بر جسم و نفس خودتان هموار کردید، خداى متعال روشنایى فَرَج را به شما نشان خواهد داد و درهاى فَرَج را به روى شما باز خواهد کرد: «و من یتّق اللَّه یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب»(۳۹). خداى متعال به برکت مجاهدت و به شرط ایستادگى، بیرون از دایره‌ى محاسبه‌ى معمولى عقول بشرى، درها را باز و راهها را هموار مى‌کند.
عزیزان من! این، تجربه‌ى گرانقدرى است. ما امروز یک نسل نوى شادابِ تازه به میدان وارد شده‌اى را در کشور خودمان داریم که باید از این تجربه‌ها استفاده کند. از تجربه‌ى میدان جنگ که ایستادگى در آن، شهادت و جانبازى و محرومیت از سلامتى و دورى از خانمان و راحتى و فرزندان و عزیزان را داشت، باید استفاده کند. هزاران سختى در میدان جنگ هست که فقط براى کسى که در آن شرایط قرار دارد، قابل لمس است، و لاغیر. تحمّل این سختیها، یک کار عظیم است. ایستادگى در میدان نبرد با دشمن، میدانهاى اسارت، دوران جانبازى - که جانبازان ما هنوز در میدان مقاومت و ایستادگى هستند - یک کار عظیم محسوب مى‌شود. عزیزان جانباز بدانند که مبارزه‌ى آنها ادامه دارد. جانبازان ما، در تمام دوران جانبازى در حال مجاهدتند. این فضیلت، مخصوص آنها و کسان و همسران و خانواده‌هایشان است، تا وقتى که ان‌شاءاللَّه سلامت و عافیت پیدا کنند.
این مجموعه‌ى ایثارها، امروز کشور ما را به این‌جا رسانده است. مگر تصوّر مى‌شد که کوچک و بزرگِ ملتى تنها، بدون هیچ پشتوانه‌ى جهانى و بدون هیچ کمک قابل ذکر از سوى هیچ گوشه‌اى از قدرتهاى عالم، بتواند این‌گونه در میدان جهاد مقدّس و دفاع از خود و سازندگى و استقلال و مبارزه با همه نوع فشارهاى دشمنان قلدر ایستادگى کند و روزبه‌روز دشمنان را متعجّبتر نماید؟ مگر ممکن بود که بدون این گذشتها و این ایثارها و این فداکاریها، ما به این‌جا برسیم؟ هر کدام از شما که این‌جا هستید؛ چه آزادگان عزیز، چه آنهایى که هنوز دربندند، چه خانواده‌هایتان، چه فرزندانتان، چه پدران و مادرانتان، چه همسرانتان، چه خانواده‌هاى شهدا، چه خانواده‌هاى جانبازان، چه فرزندان شهدا، و همه‌ى کسانى که به نحوى رنجها را بر جسم و جان خودشان تحمّل کردند، ایثارگران و پشتیبانى کنندگان، هر کدام به سهم خودشان در به وجود آمدن این ذخیره‌ى عظیم و تمام نشدنى و بى‌نظیر ملت ایران سهیم هستند. هر کدام از شما اگر این فداکارى‌اى را که کردید، نمى‌کردید؛ این صبرى را که کردید، نمى‌کردید؛ این مجموعه‌اى که امروز در اختیار ملت ایران است، به وجود نمى‌آمد و این موفّقیتها هم عاید انجام نمى‌شد. این، درس قرآن است.
در تاریخ عالم، عمر ملتها یک ساعت است. به نظر ما طولانى مى‌آید؛ اما وقتى که به گذر جریان تاریخ نگاه مى‌کنید، هر کدام از این ملتها ساعتى هستند و مى‌آیند و مى‌روند. این ساعت را طولانى کردن، خوب کردن و با افتخار به وجود آوردن، به دست آحاد ملتهاست. قرآن، این را به ما درس داده است. تجربه‌ى آن هم سخت است؛ لذا ملتها غالباً تجربه نمى‌کنند و توسریش را مى‌خورند و سختیهایش را هم تحمّل مى‌کنند. اما ملت ما این تجربه را انجام داد. این را قدر بدانید؛ خیلى عظیم است.
درد ملتهاى دنیا، این‌گونه درمان مى‌شود. درد ملت فلسطین، این‌گونه درمان مى‌شود، ولاغیر. آنهایى که خیال مى‌کنند ملتى مثل ملت فلسطین را مى‌شود با مذاکره و التماس کردن و گدایى نجات داد، سخت در اشتباهند. فقط با ایستادگى و مقاومت است که یک ملت مى‌تواند روى پاى خود بایستد، حقّ انسانى خود را به دست آوَرد و زندگى افتخارآمیزى را که براى او، هم دنیا و هم آخرت است، کسب کند.
امروز دنیا، دنیاى ظلم و دروغ و فریب است. پرچم دفاع از حقوق بشر را کسانى به دوش گرفته‌اند که بزرگترین دشمنان حقوق بشرند! در رأس آنها هم دولت امریکاست. ببینید در داخل کشورشان، با سیاهان چه مى‌کنند! این‌که دیگر خبر از گذشته نیست. خبر از پنجاه سال، صد سال پیش نیست که بگویند ما حالا اصلاح کرده‌ایم. متعلّق به همین امروز است؛ در شهرهاى بزرگِ کشورِ امریکاست. ببینید؛ هنوز مسأله‌ى تبعیض نژادى در آن کشورى که مدّعى آزادى و حقوق بشر است، حل نشده است. هنوز انسانى به جرم پوست سیاه، تأمین ندارد که در آن جامعه زندگى کند! یک وقت اگر لازم باشد، به جرم سیاه پوست بودن، پلیسى او را تا حدّ کشتن کتک مى‌زند! اینها ادّعاى حقوق بشر مى‌کنند! اینها چشم خود را بر جنایات وحشت‌آور حکومت غاصب صهیونیست مى‌بندند. ببینید در همین چند روز گذشته، صهیونیسها با مردم بى‌پناه شهرهاى لبنان - صیدا و غیره - چه کردند! این بمبارانها، این آدم‌رباییها، این کشتارها؛ اینها همه جنایت است. همه‌ى اینها - به اصطلاح آقایان - حرکات ضدّ حقوق بشر است. طرفداران حقوق بشر، هیچ احساس نمى‌کنند که ضدّ حقوق بشر در آن‌جا انجام مى‌گیرد. اگر یک فلسطینىِ از جان گذشته و ستمدیده فریادى بزند و حرکت خشم‌آگینى بکند، دستگاههاى تبلیغاتى و سیاسیشان به راه مى‌افتد؛ اما این همه جنایت علیه ملت فلسطین و ملت لبنان از طرف آنها نادیده گرفته مى‌شود! امروز پرچم حقوق بشر را چنین کسانى بردوش گرفته‌اند! این، دنیاى فریب نیست؟ دنیاى دروغ نیست؟! دنیاى تزویر نیست؟! قبلاً مى‌گفتند که سیاست، تزویر است؛ اما اینها ادّعاى حقوق بشرشان تزویر است؛ اساس کار بین‌المللى‌شان بر تزویر است؛ فقط مسأله‌ى سیاست نیست.
چنین حکومتهایى مدّعیند که رهبرى بشریّت باید به دست اینها باشد! دولتها باید تسلیم اینها باشند! متأسفانه خیلى از دولتها هم دچار ضعف و بى‌توجّهى مى‌شوند، وظیفه‌ى خودشان را نمى‌شناسند، به آن عمل نمى‌کنند و تسلیم آنها مى‌شوند؛ ملتها هم به خاطر سختیهایى که این کار دارد، بى‌تفاوت مى‌مانند. طبیعتاً نتیجه همین است.
ملت ایران ایستاده است و مى‌تواند بایستد. دولت جمهورى اسلامى و نظام مقدّس اسلامى، در مقابل این زورگوییها و کجرویها ایستاده است، آنها را کتمان نمى‌کند، به صداى بلند آنها را تشریح مى‌کند، به دفاع از حقوق مظلومان مى‌پردازد و از تهدید و اخم و سختگیریهاى آنها هیچ واهمه‌اى ندارد. چرا؟ چطور شده است؟ چرا ملت و دولت و حکومت ایران مى‌توانند چنین اقتدارى داشته باشند؟ به خاطر این‌که ملت ما این ایثارها را کرده است. این ظرفیت در این ملت به وجود آمده است که در مقابل فشارها و زورگوییها بایستد. همین ایستادگى شماست که بالاخره دشمن متجاوزِ زورگوى دروغگوى مستکبر را از اوج نخوتش به زیر خواهد آورد و به زانو خواهد افکند.
من به شما و همه‌ى جوانان عرض مى‌کنم که وعده‌ى خدا را باور کنید. وعده‌ى الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ى مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ - که ملت ایران در صدد بناى دوباره‌ى کشور خود برآمد - این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است.
هر جا دیدید که دشمنى زورگویى مى‌کند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ى آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسؤولیتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است - که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیانگر امریکاست - کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمى‌توانند بکنند. با ملتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمى‌توانند بکنند. همه‌ى راهها به روى آنها بسته است.
اگر سختگیرى کنند، آنها ضرر مى‌کنند. اگر فشار وارد بیاورند، آنها ضرر مى‌کنند. اگر حمله کنند، آنها ضرر مى‌کنند؛ چون جوهر ایستادگى و مقاومت در یک ملت، جوهر نفیس و گرانقدرى است. با همین جوهر است که ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهى، با کمکهاى معنوى غیبى و با ادعیّه‌ى زاکیّه و هدایتهاى معنوى ولى‌اللَّه‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدّن اسلامى را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ با عظمت تمدّن اسلامى را برافراشته نماید. این، آینده‌ى قطعى شماست. جوانان، خودشان را براى این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهاى مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند.
البته در داخل کشور، کارهاى زیادى وجود دارد که باید انجام گیرد. در داخل کشور، حرکات عظیمى است که به عهده‌ى مسؤولان است و باید با کمک مردم کارهاى بزرگى را انجام دهند و کشور را بسازند؛ هم نوسازى مادّى، هم نوسازى معنوى و فرهنگى، هم تأمین و استقرار عدالت اجتماعى و هم از بین بردن فقر و محرومیت و بى‌سوادى و تبعیض و جلوگیرى از رشد خصلتهاى منفى در جامعه. اینها کارهایى است که باید انجام گیرد. وقتى که این کارها شد، حرکت عظیم مردم و آن جوهر معنوىِ انقلاب خواهد توانست کار خود را بکند. به فضل الهى، بشریّت شاهد آن روز خواهد بود و شما جوانان، به کمک خدا و به امید او، آن روز را خواهید دید و به دست خودتان ان‌شاءاللَّه آن روز را خواهید ساخت.
امیدواریم که خداوند متعال همه‌ى شما را توفیق دهد، هدایت کند، کمک نماید و راه را براى شما هموار و روشن بفرماید.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
۳۷) نجم: ۳۹
۳۸) انشراح: ۵ و ۶
۳۹) طلاق: ۲ و ۳