میلاد حضرت علی علیه السلام و روز پدر مبارک باد.
امام علی (ع)، در سیزدهم رجب سال ۲۳ قبل از هجرت چشم به جهان گشودند. ایشان اولین امام شیعیان و همسر حضرت فاطمه (س) هستند. حضرت علی (ع) در ۲۱ رمضان سال ۴۰ قمری در سن ۶۲ سالگی با شمشیر زهرآلود ابن ملجم مرادی به شهادت رسیدند. آرامگاه ایشان در شهر نجف عراق قرار دارد.
در ماه رجب نور خدا میتابد
از روی علی نور خدا میتابد
در خانه حق حقیقتی گشت نهان
پرورده دست حق علی میآید
ولادت حضرت علی (ع) بر شما مبارک
علی جان، پنجره دلم را به روی صحن وجود آسمانیات میگشایم و خویش را اسیر کمند شوق آفرین عشقت میکنم، ای هم زبانِ بهترین دقایق حیات، با تو سخن آغاز میکنم که پیاله حیاتم را، ساقی بزم شورانگیز خیال تو لبریز ساخته، و خاکستر وجودم را آتش عشق تو بر باد داده است.
علی جان، درخشش طلیعه با شکوه وجود تو از پشت کوهسار چشمان همیشه مشتاق ما، شکوفایی گلهای آفرینش را برایمان به ارمغان میآورد، آن گاه که نمنم باران لطیف مهر تو بر صفحه دلمان جاری میشود. نسیم مهرورزی با تو، در آسمان قلبمان وزشی آرام از سر میگیرد و عطر دل انگیز کوچه باغهای آرام اندیشه مطهّرت را به ما هدیه میکند.
علی جان، در کلاس مهر تو، گلهای سرخ باغ دل بستگی شکوفا میشود و عطر بنفش سادگی و خلوصت، هم دم نفسهای زندگی، به روح پرتلاطم انسانیات آرامش میبخشد.
در نسل ابراهیم خلیل ریشه داشت. در خانه کعبه زاده شد؛ فضیلتی که نه پیش و نه پس از او، کسی در آن شریک نبود. در دامن نبوت رشد کرد. نخستین مسلمان شد؛ اولین مردی که به رسالت ایمان آورد. در روزهای سخت و پرآشوب، یاور اسلام گشت. سایهساری بود آرامشبخش، همراهی استوار و هم یاری فداکار.
لیلة المبیت را او آفرید؛ در شب هجوم مشرکان برای قتل پیامبر در بستر ایشان آرمید. علی علیه السلام در بدر، ذوالفقار حماسه آفرین بود؛ در احد، سپر ستمزدا و در خندق، تمامی اسلام که در برابر تمامی کفر ایستاد. علی از اهل بیت بود؛ همانان که از رِجس و شرک دور بودند و از تطهیر شدگان شمرده میشدند.
علی علیه السلام کسی است که خداوند دربارهاش گفته است: «پیشوا و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنان که ایمان آوردند؛ همانها که نماز را بر پا میدارند و در حال رکوع زکات میدهند.» علی علیه السلام تفسیر این همه فضیلت است؛ مردی که فقط یک بار در تاریخ هستی ظهور کرد.