سوم رجب،سال روز شهادت حضرت امام علی النقی الهادی علیه السلام

ابوالحسن على النقى الهادى (ع)»درنیمه ذیحجه سال 212 هجرى در اطراف مدینه در محلى به نام «صریا» به دنیا آمدند. پدرشان امام جواد - علیه السلام - و مادرشان بانوى گرامى «سمانه» کنیزى با فضیلت و تقوا بودند.

مشهورترین القاب امام دهم ، «نقى» و «هادى» است، و به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نیز مى‏ گویند.

امام هادى - علیه السلام - در سال 220 هجرى پس از شهادت پدر گرامیشان درحالی به امامت رسیدند که هشت ساله بودند . مدت امامت آن بزرگوار 33 سال و عمر شریفشان 41 سال و چند ماه بود و در سال 254 در شهر سامرا به شهادت رسیدند.

 

 

 

مُعتَصِم، واثق، متوکل، مُنتَصَر، مُستَعین و مُعتزّ از خلفای دوران حیات امام هادی(ع) بوده‏ اند.

 

 آن حضرت در تحکیم و استواری فقه و عقاید و فرهنگ تشیع، همت جدی و وسیع نمود

 

و  کتاب‏هایی نوشت که رساله ‏هایی در ردّ جَبْر و تَفویض، اثبات عدل، احکام دین و نیز تفسیر صَحَّةُالخِلقَه و... از آن جمله ‏اند.

 

احادیثی از امام هادی (ع)

 

التواضع اَن تعطی الناس ما تُحِبُّ ان تُعطاهُ؛ (الکافی، ج2، ص124)

فروتنی آن است که با مردم چنان رفتار کنی که دوست داری با تو چنان باشند.

 

العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَی الغَمطِ والجَهلِ

خودپسندی، آدمی را از دانش‏جویی باز می‏دارد و به ناسپاسی و انکار حق می‏خواند.

بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۱۹۹ .

مَن أَطاعَ اللَّهَ لَم یُبالِ سَخَطَ المَخلُوقِینَ

کسی که از خدا اطاعت می‏کند ، از خشم مردم باکی ندارد

بحار الأنوار ، ج ۷۱ ، ص ۱۸۲ .